• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Vacatures
  • Contact
  • Doneer
  • FR
Radiorg

Radiorg

Rare Diseases organisation Belgium

  • Home
  • Zeldzame ziekten
    • Zeldzame ziekten
    • Beleid
    • Netwerken
    • Expertisecentra
    • Therapie en innovatie
    • Statuut chronische ziekte
  • Getuigenissen
  • Nieuws
  • Over ons
    • RaDiOrg
    • Lidverenigingen
    • Rare Disease Day
    • Edelweiss Awards
    • Helpline
Show Search
Hide Search

Eva Schoeters

4 panelgesprekken tussen patiënten, deskundigen en beleidsmakers n.a.v. Rare Disease Day

25 februari 2022 by Eva Schoeters

De pop-up wachtkamer van onze nationale Rare Disease Day campagne wordt DE ontmoetingsplaats voor patiënten, deskundige artsen en beleidsmakers om van gedachten te wisselen over de noden betreffende de juiste zorg voor patiënten met een zeldzame ziekte. Volg onze vier panelgesprekken live via Facebook! of bekijk ze later op onze website.  #stopdewachttijd

Tijdens campagne n.a.v. Zeldzame Ziektendag organiseert RaDiOrg unieke gesprekken over de vier pijlers voor juiste zorg.  In de gesprekken staat de ervaring van de patiënt centraal, aangevuld met de standpunten van deskundigen en met het perspectief van beleidsmakers.

De gesprekken zullen plaatsvinden in de pop-up wachtkamer gelegen op het stationsplein naar Brussel-Centraal (Europakruispunt) op dinsdag 1 en woensdag 2 maart, telkens om 11u00 en om 14u00. Je kan de gesprekken live volgen op RaDiOrg’s Facebook pagina! Of bekijk ze achteraf op onze website.

Het programma:

Dinsdag 1 maart om 11.00 uur – Over multidisciplinaire, geïntegreerde zorg en over gepaste begeleiding en coördinatie van de zorg – in het Nederlands

  • Eileen Ghyselinck – patiënt
  • Sofie Poelman – moeder van een patiënt
  • Prof. Marion Delcroix – hoofd van de Raad Zeldzame Ziekten in UZ Leuven, hoofd van het programma voor Pulmonale Hypertensie, UZ Leuven
  • Sabrina Meyfroidt – Beleidsmedewerker – Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid

Geleid door Eva Schoeters – directeur van RaDiOrg

Dinsdag 1 maart om 11.00 uur – Over multidisciplinaire, geïntegreerde zorg en over gepaste begeleiding en coördinatie van de zorg – in het Nederlands – in het Frans

  • Pascal Godfirnon – patiënt
  • Ludivine Verboogen – moeder van een patiënt, vice-voorzitter van het RaDiOrg bestuur
  • Franck Devaux – coördinator van de Functie Zeldzame Ziekten aan de ULB
  • Céline Franken – College Artsen-Directeurs van de Dienst Gezondheidszorg van het RIZIV

Gesprek geleid door Stefan Joris – voorzitter van de Raad van Bestuur van RaDiOrg

Woensdag 2 maart om 11:00 – Erkende expertise in het Nederlands en het Frans

  • Albert Counet – patiënt
  • Dirk Van Genechten – patiënt
  • Prof Laurence Boon – Centrum voor aangeboren vasculaire malformaties, Cliniques universitaires Saint Luc. Co-chair VASCA – VASCERN ERN
  • Gunther Gijsen – Adviseur beleidscel Volksgezondheid bij Kabinet minister Frank Vandenbroucke

Geleid door Eva Schoeters – directeur van RaDiOrg

Woensdag 2 maart om 14:00 – Toegang tot therapie en medicatie

Sabine Corachan, beleidsmedewerker medicatie bij la LUSS (la Ligue des Usagers des Services de Santé) en Eva Schoeters, directeur RaDiOrg gaan in gesprek met:

  • Gunther Gijsen – Adviseur beleidscel Volksgezondheid bij Kabinet minister Frank Vandenbroucke
  • prof.em. René Westhovens – voorzitter van de Colleges Weesgeneesmiddelen, voorzitter van het Vlaams Netwerk Zeldzame Ziekten, lid van de stuurgroep van het Fonds Zeldzame Ziekten en Weesgeneesmiddelen (Koning Boudewijnstichting)

Voor meer informatie over de vier pijlers voor de juiste zorg voor mensen met een zeldzame ziekte, lees het artikel.

De wachtzaal zal ook buiten deze panelgesprekken doorlopend bevolkt en bezocht worden door patiënten, zorgverleners en bezoekers, dus kom zeker een kijkje nemen!

Nieuws, Ons werk beleid, Rare Disease Day

Pascal, met systemische sclerodermie

24 februari 2022 by Eva Schoeters

Toen de ziekte voor het eerst opdook, werd Pascal verkeerd gediagnosticeerd. Meer dan een jaar deed hij medische omzwervingen. Nu wordt hij gevolgd in een centrum waar hij kan rekenen op multidisciplinaire zorg en een zorgcoördinator. Zijn reis heeft ertoe geleid dat hij actief betrokken is geworden bij het helpen van andere patiënten met zijn ziekte en met andere zeldzame ziekten in het algemeen. Zijn verhaal:

Mijn naam is Pascal, ik ben 50 jaar oud en ik heb systemische sclerodermie sinds iets meer dan 9 jaar. 

De weg naar deskundigheid

Het moeilijkste deel was de diagnose … zoals vaak het geval is met zeldzame ziekten. 

Omdat ik een zweer op mijn vinger had, ging ik natuurlijk naar een dermatoloog. De wachttijd voor die afspraak was al vrij lang; zo’n tot twee maanden wachten en dagelijks pijn deden een heleboel vragen door mijn hoofd spoken. Uiteindelijk, op de dag van de consultatie, kwam het verdict: “u lijdt aan een allergie voor het metaal van uw gulp” … Ik wist niet of ik moest lachen of huilen. Ik voelde me ontmoedigd om terug naar een dokter te gaan. Omdat de pijnen niet verdwenen, besloot ik na een paar weken contact op te nemen met mijn vroegere huisarts, die ik na mijn verhuizing niet meer zag. Hij zei me dat hij een sterk vermoeden had, maar dat hij de mening van een collega wilde. Hij stuurde me naar een specialist , een reumatoloog. Deze reumatoloog bevestigde de diagnose, “het is sclerodermie, het is een ernstige ziekte, u moet uw behandeling volgen” en dat was alles.

Na een jaar zonder al te veel complicaties, stelde mijn partner voor om mij, gezien de ernst van de ziekte, op te volgen in een universitair centrum dat erkend is voor de behandeling van deze ziekte. 

Multidisciplinaire follow-up

Ik maakte er een afspraak en daaruit volgde al de rest: een reeks tests om de zes maanden om de evolutie van de ziekte te evalueren in elk orgaan dat aangetast kan zijn, het samenstellen van een team van artsen (reumatoloog, cardioloog, pneumoloog, nefroloog en een toegewijde coördinatieverpleegkundige). Mijn reumatoloog heeft de leiding, maar altijd in lijn met het advies van zijn collega’s, afgestemd op de resultaten van mijn onderzoeken en altijd in overeenstemming met mij en mijn levensprojecten; want ja, ook al ben ik ziek, ik heb nog heel wat projecten om voor te leven! 

Van nu af aan leg ik me erop toe om anderen te helpen

Ik heb een paar moeilijke momenten gehad, maar mijn familie en een team van geweldige zorgverleners hebben me terug de goesting en de levensvreugde gegeven. Daarom heb ik besloten een groot deel van mijn energie en tijd te wijden aan het helpen van patiënten en hun families op de weg naar een beter leven met deze ziekten.

Het was op vraag van mijn reumatoloog dat ik het voorzitterschap van de Belgische sclerodermie patiëntenvereniging op mij nam. Sindsdien ben ik betrokken bij een aantal patiëntenorganisaties met als doel de verbetering van het leven van de patiënten en de erkenning van een beter statuut voor patiënten met een zeldzame ziekte. Er is nog veel werk te doen, maar het ontbreekt ons niet aan wilskracht of energie.

Zeldzame Ziekte

Systemische sclerodermie (SSc) is een zeldzame ziekte die de microbloedvaten en het bindweefsel in het hele lichaam aantast. Het belangrijkste kenmerk is een verharding van de huid. Hoewel huidletsels het duidelijkst zijn, kunnen ook inwendige organen worden aangetast (zoals de longen, het spijsverteringsstelsel, het hart, de nieren of de gewrichten).

Patiëntenvereniging

De Belgische Vereniging van Sclerodermiepatiënten heeft tot doel deze zeldzame ziekte beter bekend te maken, de patiënten en hun verzorgers te helpen, de verspreiding van informatie over de ziekte te vergemakkelijken en mee te werken aan de ontwikkeling van onderzoeksprojecten. Voor meer informatie: sclerodermie.be
In Vlaanderen bestaat ook een vereniging voor patiënten met sclerodermie: scleroken.be.

Pascal neemt deel aan de besprekingen in de Wachtkamer voor de RDD 2022.

Getuigenissen

Katleen, mama van Vic (11), met pulmonale arteriële hypertensie

24 februari 2022 by Eva Schoeters

Vic heeft Pulmonale Arteriële Hypertensie (PAH) een ernstige en levensbedreigende aandoening waarbij de bloeddruk in de longslagaders abnormaal hoog is. Dit heeft gevolgen voor het hart.
PAH is een aandoening die de patiënt beperkingen oplegt in het dagelijks leven.

Omdat Vic met een hartafwijking geboren is waren wij al in contact met de afdeling kindercardiologie van het UZ Leuven. Deze hartafwijking is dan enkele dagen na zijn geboorte gecorrigeerd via een openhartoperatie maar opvolging was nog wel nodig.

Daarom is bij Vic zijn ziekte snel vastgesteld, dit is bij de meeste patiënten niet het geval omdat de klachten lijken op andere hart-en longziekten. De klachten zijn in het begin weinig specifiek en kunnen fout geïnterpreteerd worden als astma. Dan wordt er pas laat aan deze ziekte gedacht waardoor de diagnose pas laat gesteld wordt. 

Wanneer we het nieuws te horen kregen, kwam dit binnen als een bom en weet je eigenlijk totaal niet wat je te verwachten staat. 

De artsen van de afdeling kindercardiologie hebben voor ons alles geregeld en een aanvraag voor terugbetaling van specifieke geneesmiddelen ingediend. 

Omdat de diagnose vroeg opgemerkt was, had Vic de eerste jaren geen extra hulpmiddelen nodig. Wel was hij heel vatbaar voor luchtwegeninfecties, problemen met zijn blaas als gevolg van zijn moeilijke start, hoofdpijn enz. We werden al snel door gewezen naar verschillende andere specialisten in het UZ Leuven en andere ziekenhuizen. Dit was niet zo fijn en liep niet altijd even vlot. 

De laatste zes jaar gaat hij steeds achteruit en vanaf dan begon de zoektocht naar de toegang tot optimale therapie en/of medicatie, en missen we ondersteuning en coördinatie van zijn zorg. 

Er zijn een beperkt aantal medicamenten beschikbaar en voor Vic is de toegang tot medicatie nog moeilijker omdat hij minderjarig is. De behandeling is gericht op verbetering van levenskwaliteit. Helaas is genezen niet mogelijk. Het aanvragen van extra hulpmiddelen zoals zuurstoftherapie of mobiliteitshulpmiddelen is erg complex en wordt vaak geweigerd. Ondanks zijn desaturatie bij de minste inspanning  (Op vijf jarige leeftijd merkte we dat Vic minder ver kon wandelen dan andere kinderen van zijn leeftijd, waardoor hij sinds dan een transporthulpmiddel nodig heeft), duurde het enorm lang voor hij recht had op een terugbetaling voor een aangepaste kinderwagen. Een elektrische step hebben we zelf moeten aankopen en nu wachten we op een goedkeuring voor een rolstoel. Zoveel patiënten hebben nood aan een concentrator maar hebben hier geen recht op of de mobiliteitsmiddelen worden niet terug betaald. 

info: ‘desaturatie’ is de medische benaming voor te weinig zuurstof in het bloed. Dit wordt ook wel lage saturatie genoemd. Wanneer we ademhalen, haalt ons lichaam zuurstof uit de lucht en geeft dit vervolgens door aan het bloed. Die zuurstof is nodig om het lichaam goed te laten functioneren. Als je zuurstofgehalte te laag is, kun je dit merken aan symptomen als kortademigheid, een futloos gevoel, vermoeidheid en blauwe huidskleur, vooral bij de vingers, lippen en nagels. 

Door het vorderen van zijn ziekte treden deze symptomen nu al op bij lichte inspanningen zoals wandelen of een trap opstappen. 

PAH heeft geen conventie en er zijn dringend extra inspanningen nodig om de toegankelijkheid en de betaalbaarheid van de zorg te garanderen. De jaarlijkse totale kostprijs loopt hoog op: hoge verzekeringskosten, heel wat supplementen die we zelf moeten bekostigen en veel zorgkosten die niet door de verplichte ziekteverzekering worden gedekt (zoals psychologische zorg, kinesitherapie). 

Zijn ziekte heeft grote sociale en emotionele gevolgen. We hebben ons leven moeten aanpassen. Door zijn fysieke beperkingen kan Vic niet voltijds naar school gaan of doen wat hij graag wilt, zoals voetballen of naar de jeugdbeweging gaan. Hij heeft dan ook minder contact met leeftijdsgenoten. Het maakt hem ook enorm verdrietig. Hij is ook erg angstig om meer klachten te krijgen. Hij voelt zich vaak alleen en niet begrepen. Dat is een gevoel dat wij als ouders ook ervaren. 

Je hebt al zoveel aan je hoofd en dan komt dit er nog allemaal bij.

Zeldzame Ziekte

Pulmonale arteriële hypertensie (PAH) is een groep ziekten die wordt gekenmerkt door een hoge bloeddruk in de bloedvaten tussen de longen en het hart, waardoor er minder zuurstof in het bloed komt en hartfalen kan ontstaan.De diagnose van PAH kan moeilijk zijn, omdat veel van de symptomen lijken op die van andere, meer courante longziekten, zoals astma. 

In de meeste gevallen kan PAH niet worden genezen. De ziekte is progressief en mogelijk dodelijk. Behandeling kan helpen de symptomen te verminderen, de voortgang van de ziekte te vertragen en de kwaliteit van leven te verbeteren.

Patiëntenvereniging

Er bestaat een patiëntenorganisatie en meer info kan je vinden op ph-vzw.be. Bij hen kan je steeds terecht voor een praatje en ze doen er alles aan om zoveel mogelijk informatie samen te bundelen en te delen met hun patiënten.

Vic en Katleen nemen deel aan de besprekingen in de Wachtkamer voor RDD 2022.

Getuigenissen

Dorien met Epidermolysis Bullosa (EB)

24 februari 2022 by Eva Schoeters

Dorien en haar gezin leven met EB. Dat is niet eenvoudig in een wereld die te hard is, waarin alles wrijving kan veroorzaken. Daarnaast zijn er zorgen over kosten en terugbetalingsproblemen. En over het gebrek aan officiële erkenning in België voor het multidisciplinaire EB-centrum. Dorien vertelt:

Epidermolysis Bullosa (EB): als kind leerde ik die woorden zo snel en zo juist mogelijk uitspreken. Die mond vol kon ik dan gebruiken om mee te schermen als er weer vragen kwamen. Want het klinkt professioneel.

De volksnaam is nog mooier: de vlinderziekte, een waar eufemisme. De aandoening zelf? Dat is andere koek. EB is een zeldzame huidziekte. De oorzaak is een genetische fout waardoor de huidlagen makkelijk loskomen. Mijn twee oudste kindjes zijn net als ik geboren met EB. Ons jongste dochtertje is een IVF-wonder en gaat zonder blaren door het leven. Achter die twee korte zinnen gaan jaren van twijfel, onmacht en schuldgevoel schuil. Maar we zijn blij met de keuzes die we gemaakt hebben. Kinderen met EB zijn sterk en we hebben veel van hen te leren.

De meest evidente dingen – waar andere mensen nooit bij moeten stilstaan – zijn ingewikkeld als je leeft met EB. De wereld is te hard. Alles kan wrijving veroorzaken: een mondje vegen, ondergoed dragen, tanden poetsen, haren kammen, knuffelen, kruipen, liggen, lopen, zwanger zijn, enzoverder. Onze kinderen dragen hun kleren binnenstebuiten omdat elke oneffenheid wonden kan veroorzaken. Wij horen korstjes ratelen in de stofzuigersteel, we wassen bloedvlekken uit kinderlakentjes en hangen verbanden te drogen wegens hoge kosten en terugbetalingsperikelen. Ons wonderlijkste geboortecadeau was een plastieken zak steriele naaldjes. 

Dit is een plastische beschrijving, EB is dan ook een plastische aandoening. Mensen met EB kennen de geur, de kleur, het aanvoelen van wondvocht op kledij, bloed op verband, de pijn en de frustratie. Die ene wonde die leek te beteren, is opeens helemaal terug! Maar wij kennen ook het doorzettingsvermogen, de levenskracht, de vindingrijkheid, de uitzonderlijke band met de verzorgers, de waarde van het leven. Er zijn zoveel vormen van EB, en zoveel manieren om ermee om te gaan. EB heeft vele gezichten: soms is de aandoening te zichtbaar en soms is ze niet zichtbaar genoeg. 

Er bestaat nog geen medicijn om EB te genezen. Het beste dat je kunt krijgen is begeleiding bij de zorg. Het blijft altijd zoeken, trial and (grave) error en vaak pleisters plakken (niet letterlijk!) en geen oplossing vinden. De behandeling van EB is vaak complex en duur. In onze zoektocht naar informatie speelde DEBRA, de patiëntenorganisatie voor EB, een grote rol. DEBRA is een luisterend oor, verspreidt kennis, verbindt ons met elkaar en staat mee aan de wieg van het EB Centrum in UZ Leuven. Een multidisciplinair EB-team is onontbeerlijk, elders is er amper kennis voorhanden. Helaas werd het EB centrum nog steeds niet officieel erkend. Dit alles geldt voor zoveel andere zeldzame ziektes. Mijn vader is gestorven aan MSA, en ik herkende dezelfde hulpvraag, het gebrek aan informatie, kennis en gecoördineerde zorg. 

“Het is een onverkwikkelijk teken van de tijd om de barmhartigheid belachelijk te maken en een pseudorationele zelfgenoegzaamheid als enige werkelijkheid te promoten” zegt Dirk De Wachter. Ik hoop  dat we de bureaucratie in ons land bij uitzondering overwinnen, dat de erkenning van dit centrum waarheid wordt, en men daarmee ook al die hulpvragende mensen met deze zeldzame aandoening serieus neemt. 

Zeldzame Ziekte

Epidermolysis Bullosa (EB) is een zeldzame huidziekte. De oorzaak is een genetische fout, waardoor de huidlagen makkelijk loskomen. Zo ontstaan blaren op de huid of op de slijmvliezen.
De wondzorg is pijnlijk en duurt lang, elke dag opnieuw. EB veroorzaakt veel pijn en jeuk, soms ook ernstige infecties en letsels. Er bestaat nog geen medicijn om EB te genezen.
Elk jaar worden 4 à 5 kindjes in België geboren met EB.

Patiëntenvereniging

Debra, de Belgische patiëntenvereniging voor EB heeft tot doel de belangen van EB-patiënten te verdedigen, contacten tussen patiënten en families van patiënten te bevorderen, patiënten en hun familie, zorgverleners en het grote publiek te informeren, en wetenschappelijk onderzoek te stimuleren.
Méér weten?  Bezoek de website van debra-belgium.org

Dorien neemt deel aan de besprekingen in de Wachtkamer voor de RDD 2022.

Getuigenissen

RaDiOrg vraagt om de juiste zorg voor élke zeldzame ziekte met haar Rare Disease Day campagne

16 februari 2022 by Eva Schoeters

Patiënten met zeldzame ziekten wachten erop dat ze toegang krijgen tot de juiste zorg, hoe zeldzaam hun ziekte ook is. Met haar wachtkamer-campagne maakt RaDiOrg naar aanleiding van zeldzame ziektendag dit wachten zichtbaar. #stopdewachttijd

Als je met een diagnose van een zeldzame ziekte wordt geconfronteerd, overvallen je talrijke onzekerheden. Expertise voor je ziekte is moeilijk te vinden of misschien helemaal niet beschikbaar in België. Je wordt geconfronteerd met consultaties, onderzoeken en therapieën bij tal van verschillende zorgverleners. De prognoses zijn vaak bijzonder confronterend. Slechts voor een 6% van alle zeldzame ziekten zijn er doeltreffende medische therapieën beschikbaar.

Steun ons vraag om de juiste zorg. Teken de petitie!

Dit zijn voor RaDiOrg de vier pijlers voor optimale zorg:

1. Erkende expertise

Deze poster hangt tijdens de Rare Disease Day campagne in de pop-up wachtkamer in Brussel. Je kan hem ook op de downloadpagina van de campagne vinden.

Als expertise erkend wordt zal ze ook vindbaar zijn voor patiënten. Patiënten zullen niet langer dwalen en kansen mislopen.
Zo zal bijvoorbeeld een kind met epidermolysis bullosa, een zeldzame huidziekte, bij de juiste expert bespaard worden dat het de verkeerde wondverzorging krijgt, en traumatische pijn moet voelen.
Een man met neuro-endocriene tumoren zal met gespecialiseerde onderzoeken tijdig in aanmerking komen voor medicatie die zijn toestand kan stabiliseren.

Expertise vereist dat zorgverleners de wetenschappelijke evoluties op voet volgen over een gegeven ziekte en er ook aan bijdragen. Expertise vraagt om om continue kennisopbouw bij een team dat voldoende patiënten opvolgt met een welbepaalde problematiek. Mensen met expertise delen hun kennis zodat de zorg in de mate van het mogelijke dichtbij de patiënt kan georganiseerd worden.

Concentratie van expertise is cruciaal bij zeldzame ziekten. Alleen zo kan voldoende kennis en ervaring opgebouwd worden en zullen investeringen in de zorg voor een kleine patiëntenpopulatie ook renderen.


2. Overleg tussen alle zorgverleners

Deze poster hangt tijdens de Rare Disease Day campagne in de pop-up wachtkamer in Brussel. Je kan hem ook op de downloadpagina van de campagne vinden.

Het merendeel van alle zeldzame ziekten is erg complex. De aandoeningen treffen meerdere organen en processen in het lichaam; het verloop van deze ziekten is vaak onvoorspelbaar en grillig. Patiënten worden opgevolgd, begeleid en behandeld door veel verschillende zorgverleners. Dat gaat van hun huisarts en mensen die instaan voor de medische beeldvorming, over specialisten en therapeuten allerhande tot sociaal assistenten en maatschappelijk werkers.
Het is pijnlijk om als patiënt vast te stellen dat al die professionals niet met mekaar in overleg blijken te gaan over jouw dossier. Als patiënt moet je dan zelf alle informatie en adviezen zo goed mogelijk samenleggen om het totaalplaatje te zien. Soms moet je zelfs tegenstrijdigheden goed proberen te interpreteren.
Artsen worstelen hier even goed mee. De structuren waarbinnen ze werken, laten geen ruimte voor multidisciplinair overleg. Met alle gevolgen van dien. Enkele voorbeelden:

Neem het voorbeeld van een jonge vrouw met McCune-Albright, een zeldzame endocriene en botaandoening. Ze gaat op consultatie bij een endocrinoloog, een nefroloog en voor de verschillende onderdelen van haar skelet bij misschien wel drie verschillende orthopedisten. Als een ingreep wordt gepland voor pakweg haar heupen, gebeurt dat niet in samenspraak met de andere artsen. Daardoor wordt er onvoldoende rekening gehouden met risico’s voor andere aspecten van de ziekte.


3. Gepaste begeleiding en coördinatie van de zorg

Deze poster hangt tijdens de Rare Disease Day campagne in de pop-up wachtkamer in Brussel. Je kan hem ook op de downloadpagina van de campagne vinden.

Een direct, laagdrempelig en vertrouwd aanspreekpunt is van goudwaarde voor iemand die een complexe en weinig bekende aandoening heeft. Iemand die kennis van zaken heeft over de ziekte en een totaaloverzicht heeft over een dossier. Een zorgcoördinator. Natuurlijk mag deze persoon de directe toegang tot een specialist niet in de weg mag staan, maar hij kan wel het pad effenen om de zorg zo comfortabel en compleet mogelijk te organiseren.  

Een zorgcoördinator kan bijvoorbeeld de complexe schema’s voor de opvolging, de onderzoeken en de ingrepen aanpassen aan de mogelijkheden van een patiënt. Hij denkt mee na over de manier waarop medicatie kan genomen worden. En hoe de therapie die de arts voorschrijft organisatorisch haalbaar kan gemaakt worden.
Deze coördinator begeleidt de moeilijke overgang van pediatrische zorg naar volwassen geneeskunde, een periode waarin vaak zaken vast lopen met grote medische consequenties op lange termijn, ….De zorgcoördinator kan ook houvast geven in de uitdagingen van administratieve aard, om de weg te vinden naar alle ondersteuning, terugbetalingen en diensten waar een patiënt mogelijk recht op heeft.


4. Optimale toegang tot therapie en medicatie

Deze poster hangt tijdens de Rare Disease Day campagne in de pop-up wachtkamer in Brussel. Je kan hem ook op de downloadpagina van de campagne vinden.

Heel veel mensen met een zeldzame ziekte hebben geen toegang tot de best mogelijke therapie en medicatie. Daar zijn veel verschillende redenen voor. Enkele voorbeelden:

  • controleartsen bij ziekenfondsen gaan in het geval van een zeldzame aandoening bij gebrek aan kennis, wel eens in tegen de aanbeveling van de behandelende specialist. Zo hebben mensen met het syndroom van Ehlers-Danlos nood aan heel wat kinesitherapie, maar wordt de terugbetaling van meer dan het standaard aantal beurten regelmatig geweigerd.
  • Evidence based medicine, gezondheidszorg die gebaseerd is op wetenschappelijk bewijs, is een belangrijk principe voor goede gezondheidszorg. Voor zeldzame ziekten is het evenwel een hele uitdaging om de juiste bewijslast te verzamelen om te tonen dat iets wérkt. Die bewijslast moet verzameld worden in een klinische proef of trial.
    Maar klinische trials zijn niet altijd volledig representatief voor wat een nieuw medicijn echt kan betekenen. De groep mensen waar het nieuwe product in een trial bij wordt getest is immers heel strikt geselecteerd.
    Daarom is het voor zeldzame ziekten des te belangrijker om ook rekening te houden met bevindingen uit de echte praktijk (Real World Data) bij de beoordeling van therapieën en medicatie voor terugbetaling. Onze procedures zijn hierop echter nog niet voorzien.
Steun ons vraag om de juiste zorg. Teken de petitie!

Ons werk de juiste zorg, rarediseaseday2022, RDD campagne, stopdewachttijd

Fonds Generet boost onderzoek naar genetische, zeldzame vorm van dementie

10 februari 2022 by Eva Schoeters

Prof.Dr. Rosa Rademakers vertelt in dit filmpje op een uiterst inspirerende manier over haar onderzoek naar FTD (Frontotemporale Dementie).

Dank aan het Fonds Generet om te investeren in onderzoek naar zeldzame ziekten. Dank om Belgische onderzoekers schitterende kansen te geven om vooruitgang te boeken die patiënten echt ten goede zal komen, hoe zeldzaam hun aandoening ook mag zijn.

Het Fonds Generet van de Koning Boudewijnstichting

Ontdek hier méér over het Fonds Generet, een prestigieus fonds dat jaarlijks 1.000.000€ schenkt aan een toponderzoeker voor baanbrekend onderzoek rond zeldzame ziekten om de levenskwaliteit van de patiënten te verbeteren.
De prijs werd in 2022 voor de vierde keer uitgereikt.

Therapie en innovatie fonds generet, Koning Boudewijnstichting, onderzoek

  • « Ga naar Vorige pagina
  • Ga naar pagina 1
  • Ga naar pagina 2
  • Ga naar pagina 3
  • Ga naar pagina 4
  • Ga naar pagina 5
  • Interim pagina's zijn weggelaten …
  • Ga naar pagina 18
  • Ga naar Volgende pagina »

Primaire Sidebar

  • Word lid
  • Ledenlijst
  • Nieuwsbrief
  • Contact
  • Privacybeleid
  • FR
  • FR

Copyright © 2023 · Radiorg · website by Aap Noot Mies · Log in

  • Word lid
  • Ledenlijst
  • Nieuwsbrief
  • Contact
  • Privacybeleid
  • FR